In de woning waar ik werk, word elke dag zelf gekookt.
Het avondeten bestaat uit een warme maaltijd die zo veel mogelijk samen met de bewoners uitgezocht en klaargemaakt word.
Deze gezamenlijke maaltijd is vaak toch wel een hoogtepunt en we proberen die dan ook zo fijn mogelijk te laten verlopen.
Als medewerker eten we mee met de maaltijd, en is het dus net alsof je een beetje een moeder bent van een huisgezin. Ik geniet dan het meest wanneer de maaltijd zichtbaar en soms ook hoorbaar smaakt!
Soms is het lastig om het ze allemaal naar de zin te maken. Zoveel hoofden, zoveel zinnen.
Tijdens een van de maaltijden komt het werk van de zorgmedewerker aan bod.
Het eten wat klaargemaakt is ontvangt complimenten en er word verteld dat het koken goed gelukt is, want het is erg lekker.
Tevens word er gezegd dat het toch best wel eens moeilijk is voor de medewerkers, ze moeten dan toch maar een hele dag voor ons zorgen en dan ook nog koken!
Nou ze zijn het er over eens dat dit vandaag een compliment verdient!
Je zult begrijpen dat ik deze conversatie met veel plezier en met een warm gevoel van binnen zit te beluisteren.
En wanneer één van de dames zegt, (die normaal niet zo snel complimenten uitdeelt) zonder op te kijken van haar bord,
tussen twee happen in; “je verdient een 10……en wel meer ook”,
voel ik dat ik zowaar ga blozen!
Reactie plaatsen
Reacties