Inleiding benaderingswijzen bij dementie
Dementie is een verzamelnaam van meer dan vijftig hersenziekten en is tot nu toe nog niet te genezen en/of te behandelen. Wel zijn er in de loop van de jaren, door veel onderzoek en observatie omgangsadviezen opgesteld en benaderingswijzen ontdekt die het welbevinden van mensen met dementie (kunnen) verhogen.
Er is een tijd gedacht door psychiaters en psychologen dat dementie min of meer te behandelen was.
Men dacht dat door een speciale ‘training’ toe te passen in de benadering van mensen met dementie het
mogelijk zou moeten zijn om de dementie te kunnen beïnvloeden. Door geheugen en denkvermogens te trainen (Realiteits Oriëntatie Training) zouden hersencellen en zenuwbanen die door dementie onbruikbaar waren, weer geactiveerd worden. Er kwamen hele optimistische berichten over positieve resultaten, maar helaas bleek het uiteindelijk niet het tovermiddel te zijn om dementie te kunnen behandelen.
Eind jaren 80 kwamen er steeds meer benaderingswijzen, omgangsadviezen en dergelijke, die dan niet ingezet werden met het doel om te hersenen te trainen, maar de insteek, het doel, hiervan was dat er een positieve invloed uitgeoefend werd op het welbevinden van mensen met dementie.
Voorbeelden hiervan zijn;
Validation, warme zorg, PDL, reminiscentie, aromatherapie en zintuigstimulatie. In dit rijtje vind ik, moeten ook vermeld worden, muziektherapie en de brein omgeving methodiek van Anneke vd Plaats.
Cora van der Kooij heeft deze benaderingswijzen bij elkaar genomen en uitgewerkt tot het proces van
“Zoekend Reageren”. Want zegt Cora, "in het dagelijks contact met de mens met dementie, bepaald niet
de specifieke methode hoe je moet handelen, maar het vermogen van de medewerker om zich af te kunnen
stemmen en te verbinden".
Vanuit die gedachte heeft Cora de geïntegreerde belevingsgerichte zorg ontwikkeld. Dit betekent dat er elementen uit al die verschillende benaderingswijzen, in de dagelijkse praktijk in combinatie toe gepast kunnen worden.
Er is niet één benadering die je “kiest”, en dan toe gaat passen, nee je gaat op zoek naar een
benadering waarbij je elementen vanuit verschillende benaderingswijzen neemt en die pas je toe, kijkend naar de mensen met dementie als individu, en de zorgbehoefte van dat moment.
In elke contact wat je hebt met mensen die dementie hebben, kan er steeds een andere benadering
van toepassing zijn. Dat is dus voortdurend “zoekend reageren”. Omdat nu eenmaal niemand hetzelfde is, niet alle mensen met dementie reageren op de zelfde manier, elke dementie uit zich anders, de omgevingsomstandigheden zijn verschillend enz. Daar moet je dus ook je benadering per contact moment op aanpassen.
Wanneer je belevingsgerichte zorg wilt toepassen zal altijd je doel moeten zijn dat bij elk contactmoment,
elke verbinding die je met een bewoner maakt, ze ondersteuning ervaren bij het aanpassen aan hun ziekzijn,
dat ze zich geborgen voelen en in staat is zijn gevoel van eigenwaarde te behouden.
Een aantal van de benaderingswijzen wil ik verder uitlichten. Hou hierbij dus altijd in gedachten
dat ieder contact moment op zich, om maatwerk vraagt, en er verschillende combinaties van benaderingswijzen mogelijk zijn, waardoor je dus elk contactmoment, individueel op zoek gaat naar de juiste “match”. Zoekend reageren dus!
#IMOZ #GVP #CoravdKooij #belevingsgerichtcontact