HET GROTE GELD
Ze kijkt naar een quiz op tv van de postcode loterij. Ze was en is een intelligentie vrouw en weet op verbazend veel vragen het juiste antwoord te geven. Ze is altijd breed georiënteerd geweest en weet van cultuur, natuur, muziek enz.
Door haar intelligentie weet ze voor veel mensen haar dementie te verbergen. Dat doet ze niet bewust, want ze weet niet meer dat ze dementie heeft. Maar omdat ze zoveel weet en het goed onder woorden kan brengen, kunnen veel mensen niet begrijpen dat ze toch echt dementie heeft.
Door haar brede interesse en intelligentie weet ze menig quiz te verslaan. Vragen waar ze het antwoord niet op weet, verzint ze een antwoord op wat er op lijkt, of ze werpt een ander façade op. Ik verstond de vraag niet goed, of ik lette even niet op of ik dacht dat hij iets anders zei, enz. Zolang de vragen tijdloos zijn, zoals hoofdsteden van landen, wie was de eerste president, een muziekstuk van Bach laten horen enz. dan komt ze er wel. Maar de vragen op tv worden steeds eigentijdser en moderner en dan kan ze het niet allemaal meer volgen.
Ze is cognitief heel lang stabiel geweest, maar de laatste maanden gaat ze hierin achteruit. Dat merken we dus bij bijvoorbeeld het volgen van een quiz op tv.
Ze kijkt dus naar de tv quiz van de postcode loterij.Een van de winnaars heeft op een gegeven moment zo'n 9000 euro gewonnen.Met een gezicht waarop grote verbazing te lezen staat, draait ze zich naar me om, gaat op het puntje van haar stoel zitten en zegt: Zuster! waarom zijn dat nu toch zulke hoge bedragen? 10 gulden winnen is toch óók leuk?
Heerlijk toch? En geef ze eens ongelijk. Zijn we niet allemaal een beetje inhalig geworden? Waar is de tijd gebleven dat we nog blij waren met de kleine dingen, die 10 gulden bijvoorbeeld?
© Mariët de Landmeter